کد مطلب:243945 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141
مهر همسر حضرت
[301] 5 - سید بن طاوس روایت كرده است:
از ابراهیم بن محمد بن حارث نوفلی، به نقل از پدرش كه خادم امام جواد علیه السلام (و به نقلی خادم امام رضا علیه السلام) بوده نقل شده است كه گفت: هنگامی كه مأمون، دخترش را به همسری امام جواد علیه السلام در آورد، حضرت در نامه ای به او نوشت: برای هر زنی، مهری از مال شوهرش مقرر شده است؛ در حالی كه خدای متعال دارایی ما را به آخرت موكول كرده است و ما اموال خود را آنجا ذخیره كرده ایم؛ چنانكه دارایی شما را در همین دنیا قرار داده و به آن شتاب كرده است و شما آن را در همین جا ذخیره نموده اید و من به یقین، مهر دختر تو را «الوسائل الی المسائل» قرار داده ام و آن، مجموعه ی نفیسی از مناجات است كه پدر بزرگوارم، به من داد و فرمود: پدرم موسی علیه السلام، به من سپرد و فرمود: پدرم جعفر علیه السلام، به من عطا كرد و فرمود: پدر م محمد علیه السلام، به من بخشید و فرمود: پدرم علی بن الحسین علیه السلام، به من داد و فرمود: پدرم حسین علیه السلام، به من سپرد و فرمود: برادرم حسن علیه السلام، به من عطا كرد و فرمود: پدرم امیر مؤمنان علی بن ابیطالب - درود خدا بر او باد - به من بخشید و فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم، به من داد: و فرمود: جبرئیل علیه السلام به من سپرد و گفت:
ای محمد! پروردگار عزیز و عزت بخش، سلامت می رساند و خطاب به تو می فرماید: این مجموعه، كلید های خزانه های دنیا و آخرت است؛ لذا آن را وسیله ی دستیابی به اهداف و مقاصد خویش ساز كه تو را، به خواسته هایت می رساند و آرزوهایت را محقق می سازد؛ ولی این مجموعه را، در نیازمندیهای دنیوی به كار مگیر؛ زیرا بهره های اخروی تو، كم شده و ضرر می كنی و این مجموعه، ده وسیله، به سوی ده هدف و مقصود است كه توسط آنها، درهای خواسته ها كوبیده می شود و گشوده می گردد و نیازمندیها، در خواست می شود و برآورده می گردد و نسخه ی آن این است:
1 - مناجات استخاره: خدایا! گزینش تو در استخاره ام، مرا به آرزوهای بلند و بخششهای شایان و مطالب سودمند و كسب و كار حلال، می رساند و به روشهای پسندیده، راهنمایی می كند و به ستوده ترین انجام ها، سوق می دهد و از ناگواریهای بیمناك، باز می دارد.
[ صفحه 221]
خدایا! از تو، جویای خیرم؛ در هر اقدامی كه بر آن، تصمیم گیرم و خردم، مرا بدان كشاند.
خدایا! دشواری اش را آسان كن و سختی اش را، هموار ساز و مهم آن را، برایم كفایت فرما و هر بد آمدی را به وسیله ی آن، از من برگردان و سرانجامش را ای پروردگار من! بهره و غنیمت، و ترس و بیمش را سلامت، و دورش را نزدیك، و كاستی و بی حاصلی آن را فراوانی قرار بده.
خدایا! دعایم را، به اجابت برسان و خواسته ام را، عطا كن و حاجتم را، برآور و موانعش را، بر طرف فرما و ناگواریهایش را، از من باز دار.
خدایا! پرچم پیروزی و موفقیت را، در خیری كه از تو خواستم، به دستم سپار و بهره و غنیمت فراوان، به دعایم ببخش و سود سرشار، به امیدم عطا كن.
خدایا! خواسته ام را قرین كامیابی ساز و به خیر و صلاح، مخصوصش گردان و اسباب خوشی و نشانه های بهره وری اش را، روشن و آشكارا به من بنمایان و گلوگاه دشواری اش را، ببند و فریاد و نعره ی شكستن (دشواری یا درهای بسته) آن را بلند كن. بار خدایا اشتباه و ابهام آن را روشن كن و بسته ی آن را، بگشای و بنیادش را، استوار ساز تا گزینش و پسند تو پسند و انتخابی روی آورنده به بهره و غنیمت، بر طرف كننده ی ضرر و زیان و شتابان در سود دهی و برخوردار از ساختاری ماندگار باشد؛ همانا تو، آغازگر بخششی و زیادی بخشش، چیزی از خزانه ی سرشارت كم نمی كند.
2 - مناجات گذشت و چشم پوشی: خدایا! به یقین، امید به گستره ی رحمتت، مرا به خواهش گذشت تو گویا كرده است و امید و اعتماد به حلم و تحمل و مدارا كردنت به خواستن امان و گذشت و چشم پوشی ات، دلیری ام بخشیده است و مرا، ای پروردگار من! گناهانی است كه با انواع انتقامها، رو بروست و لغزشهایی است كه از چشمان از بیخ بركن و نابود كننده، دور نمانده است و من بدین سبب، در پیشگاه عدل و دادت، سزاوار عذاب دردناكم و با ارتكاب آنها، مستوجب شكنجه و عقوبت می باشم و از آن بیمناكم كه اجابتم را، تأخیر اندازند و با باطل كردن خواسته ام، مانع بر آمدن حاجتم گردند و سنگینی كمر شكن آنها، و دشواری حمل آنها به تنهایی، موجب نابودی میل و رغبتم شود؛ سپس ای پروردگار من! به بردباری ات، در مقابل خطا كاران و گذشتت، از عاصیان و مهربانی ات، با آلودگان به گناه، برگشته و نگریستم و در
[ صفحه 222]
نتیجه از روی اعتماد به تو و با توكل بر تو، خود را بر آستانت افكندم و سفره ی دلم را برایت گشودم و از تو، آنچه را نشایدم از بر طرف ساختن هم و غم خویش، درخواست نمودم و آنچه را سزاوارش نیستم، از زدودن غصه و اندوه، طلب كردم و از تو طلب بخشش و چشم پوشی كردم و به تو اعتماد كردم ای آقا و مولای من!.
خدایا! با گشایشت، بر من منت گذار و با آسان ساختن خروجم از مشكلات، بر من تفضل كن و با مهربانی ات، به سوی راه راست، راهنمایی ام فرما و با قدرت و نیرویت، از راه كج و انحرافی بازم گردان و با عفو و گذشت خویش، از زندان اندوه و گرفتاری نجاتم بخش و با لطف و كرمت، از غل و زنجیر اسارت خلاصم كن و بهشت رضوانت را، نصیبم فرما و احسانت را، به من عطا كن و از لغزشهایم، در گذر و راز اندوهم را، به گشای و بر سرشك دیدگانم، رحمت آور و طلب و دعای مرا در حجاب و پرده قرار مده و با گذشت از من، بازویم را استوار گردان و پشتم را بدان، قوی و نیرومند ساز و كارم را، سر و سامان ببخش و عمرم را، طولانی فرما و هنگام بر انگیختنم و وقت بیرون آمدنم از گور، بر من رحمت آور كه بی گمان تو، جواد و كریم و آمرزنده و مهربانی.
3 - مناجات سفر: خدایا! من، آهنگ سفر دارم؛ بنابراین، خیر و خوبی برایم مقرر فرما و راه تدبیر را، برایم روشن كن و آن را، به من بفهمان و به راستی و درستی برایم، آغازش نما و در این سفر، مشمول سلامت و تن درستی ام گردان و با بهره ی شایان و بخشش فراوان، جایزه ام ببخش و به بهترین و نیكوترین وجه از نگاهبانی و پاسداری، در پناه خویش گیر.
بار خدایا! از رنج و سختی مسافرتها، بر كنارم دار و دشواری زمینهای ناهموار و خشن را، بر من هموار ساز و مسافتهای دور و دراز را، برایم درنورد و دوری آبشخورها را، به من نزدیك كن و گامهای مركبها را در پیمودن راه، بلند و كشیده ساز تا منزلهای دور را، نزدیك كنی و شدت و سختی زمینهای ناهموار و خشن را آسان و زود گذر نمایی.
خدایا! در این سفر، طایر خجسته بال حفاظت و مراقبت را، همراه و هم صحبتم ساز و بهره عافیتم بخش و نگاهبان و حافظ آزادی و استقلال را روزی ام كن و راهنمای عبور از گردنه های هولناك، عطایم فرما و آنچه كه باعث و عامل كفایت روز افزونم می شود ارزانی كن و از ولایت خوش یمن و حافظ و نگهدار، بر خوردارم ساز.
[ صفحه 223]
خدایا! سفر مرا دستمایه ی امنیت و آرامشی بزرگ و بهره و نصیبی فراهم و مهیا، گردان و شب را سپر محافظتم از آفات و روز را، بازدارنده ام از مهالك، قرار ده و با قدرت قاهره ی خود، دسته های دزدان را از من دور دار و با توش و توانت، از دام و وحوش حفظم كن تا سلامت و تن درستی، همراهم باشد و عافیت، قرینم گردد و خوشبختی، جلو دارم شود و آسانی، به آغوشم در آید و رنج و سختی از من فاصله گیرد و كامیابی، با من سازگار و آسودگی رفیقم شود كه بی گمان تو، اهل بخشش و منت و كرم و قدرت و جنبشی و تو، بر هر چیز توانا (و نسبت به بندگانت، بینا و آگاهی.)
4 - مناجات رزق و روزی: خدایا! باران پیاپی روزی فراخت را، بر من فرو فرست و ابرهای انبوه فضل و كرمت را، بر من زیاد بباران و باران پر آب عطا و بخششت را، بر من پیوسته دار و باران نعمت بی پایانت را، بر آستان نیازم بباران و احساس نیاز به جود و كرمت را، همواره در من برانگیز و از كسی كه جویای دارایی توست، بی نیازم ساز و درد نداریم را، به داروی فضل و كرمت، درمان كن و فقر و تنگدستی زمین خورده ام را با فضل و توانگری ات بلند كن [شكستگی فقرم را با عطا و بخششت اصلاح كن] و تنگدستی ام را با عطای بسیارت، تصدق ده و بی نوایی ام را با هدایای ارجمندت، جبران فرما و راه به دست آوردن روزی را (ای پروردگار من!) بر من آسان كن و بنیادش را، برایم استوار ساز و چشمه های فراخش را، با رحمتت روان كن و با رأفت و كرمت و جویباران زندگی فراخ و در وفور نعمت را، در مسیر زندگانی ام به جریان انداز و بساط فقر و فاقه ام را در نورد و قحطی سخت حالی ام را به فراوانی نعمت خویش، آباد و پر بار گردان و موانع روزی را از پیش پایم بردار و آویزه های تنگنا را از زندگانی ام بر چین.
خدایا! مرا آماج تیرهای روزی فراخ گردان؛ آماج پربارترین تیرهایش و از فراخی و خوشی زندگی، پایدارترینش را نصیب و روزی ام كن.
خدایا! پیراهن گشایش و فراخی، و روپوش و بالا پوش آسایش و فراخی بر اندامم بپوشان و من، پروردگارا! چشم انتظار انعام تو، با زدودن تنگی و فشار فقر هستم، و بخششت را با قطع تأخیر روزی و فضل و كرمت را با زدودن تنگدستی انتظار می برم و سر رشته ی نیازم را برای دستیابی به مال و مكنت، به جود و كرمت پیوسته دارم.
[ صفحه 224]
خدایا! باران شدید و پیوسته نعمت را از آسمان رزق و روزی ات، بر من بباران و با نعمتهای پیاپی، از آفریدگانت بی نیازم گردان و آوردگاه ناداریم را، با تیر تركش خویش هدف گیر و بر طرف كردن سختی و بدحالی زندگی ام را بر مركبهای تند و سریع سوار كن و تنگدستی ام را، از دم تیغ تلف و نابودی بگذران و با نعمت بخشی فراخ و گسترده از جانب خویش، پروردگارا! تحفه و پیشكشم عطا فرما و مرا، با رشد و نمو اموالم، مدد رسان و از تنگنای فقر و ناداری، دورم دار و شر قحط و غلا را از من بگیر و بساط نعمت و فراوانی را، برایم بگستران و آب فراوان و گوارای رزق و روزی ات را، به من بنوشان و راههای رسیدن به بذل و بخشش فراگیرت را، به رویم بگشا و مال و ثروت ناگهانی ام بخش و بدینگونه، از فقر و تنگدستی نجاتم ده و با پشتیبانی، از آب رزق بامدادی سیرابم گردان و با سهولت و آسانی، دارا و متمكنم گردان؛ چه اینكه تو، صاحب عطا و بخشش عظیم و بزرگ و فضل و كرم فراگیر و من و جود بیكرانی و تو، جواد و كریمی.
5 - مناجات پناه خواستن: خدایا! به تو پناه می برم، از شدائد بلاها و مصائب و بیم و هراس سختیهای بزرگ و طاقت فرسا؛ پروردگارا! از سختی و بلایی كه به زمین می زند پناهم ده و از شبیخون درد و بلا، مصون ومحفوظم دار و از عقوبتها و عذابهای غافلگیرانه، نجاتم بخش و از زوال نعمتها و لغزیدن گامها امانم عطا فرما.
خدایا! مرا در حمایت عزت خویش، قرارم ده و در گستره ی پاسداری و حفاظت، از گردش ناگهانی روزگار (مثل مرگ و قتل ناگهانی) و از سرعت و شتاب غضبهای تند و تیز جاگیرم ساز.
خدایا! پروردگارا! سرزمین بلا و مصیبت را، در هم پیچ و گستره ی درد و رنج و مشقت را، به شدت بلرزان و خورشید بد آمدها را، تیره و تار ساز و كوههای سر سخت شر و بدی را در هم كوفته و هموار ساز و گرفتاریهای زمانه را، بر طرف كن و باز دارنده ها را، از مسیر كارها بردار، و مرا، در حوزه و حریم سلامت در آور و بر مركبهای كرامت و بزرگواری، بنشان و با گذشت و چشم پوشی از خطا و لغزش، همراهی فرما و به پوشیده داشت ناموس، فراگیر.
ای پروردگار من! با نعمتهایت به من بخشش كن و بلاها و سختیها و همه اصناف عذاب خویش را، از من دور فرما و عقوبت دردناكت را، از من بگردان و از بلاها و شرور روزگار، پناهم ده و از بد سرانجامی هر كاری، نجاتم بخش و از گرفتاری به دام محذورها و ممنوع ها،
[ صفحه 225]
پاسم دار و روشنی بلا و ابتلاء را از كارهای من برگردان (و آن را كور ساز) دستش را تا زنده ام از رسیدن به من، ناتوان دار؛ به یقین تو، پروردگار ستوده، آغاز گر و باز گردان و كننده ی بی چون و چرای هر چه خواهی، هستی.
6 - مناجات توبه: خدایا آهنگ آستانت كردم، با توبه ای پاك و خالصانه و پیمانی درست و استوار و خواهش دلی، مجروح و خونین و گفتاری، صریح و آشكار.
خدایا! توبه ی خالصانه ام را، بپذیر و بازگشت سریع و شتابانم را، قبول كن و در افتادن و غلبه و قهرمانی ام را در برابر فروتنی و تن دادن به گناه، بپذیر.
پروردگارا! از توبه ی من، با ثواب شایان و اقبال و برگشت كریمانه و لغو كیفر و گردانیدن عذاب و شكنجه، و بهره و غنیمت بازگشت و بالاخره، با پرده پوشی، پیشواز كن.
خدایا! (با توبه من) گناهان ثبت شده (در نامه عملم) را، پاك كن و با قبول توبه ام، تمام عیبهایم را بشوی و آن را، جلا دهنده ی تیرگی و زنگار دلم و تند و تیز كننده ی بینش قلبم قرار ده و شستشو دهنده ی آلودگی ام، گردان و پاك كننده ی چرك و پلیدی تنم، ساز و سامان بخش نهادم، فرما و شتاب دهنده ی بینش و بصیرتم برای به اتمام و اكمال رسانیدن آن (توبه)، گردان.
ای پروردگار من! توبه ی مرا پذیرا باش كه از صمیم قلبم، تراویده و در اثر تصحیح و اصلاح بینشم، خالص گردیده و از توجه همه جانبه ی نهادم، بر آمده و از تلاش و كوشش در پاكی درونم، جوشیده و از استواری بازگشت من، به درگاهت و شتاب گرفتن، در انجام فرمانت بر آمده و خالص گردیده است.
خدایا! با توبه ی من، تاریكی اصرار بر گناهم را، روشنی بخش و گناهان گذشته ام را بدان، نابود ساز و جامه ی تقوا و پرهیزگاری و روپوش هدایت و رستگاری، بر اندامم بپوشان كه من البته، مهار نافرمانی را، از سر بدر كردم و پوشش گناه را، از تن بیرون آوردم، در حالی كه به نیرو و توان تو ای پروردگار من! چنگ زدم و به عزتت، برای مقابله با نفس استعانت جستم؛ توبه ی خود را از بیم شكستن، به حمایتت سپردم؛ از خفت و خواری، به نگهداریت آویختم، در حالی كه آن را با جمله ی زیبای «لا حول و لا قوه الا بك مساوی هیچ تحول و توانی، جز به كمك تو میسر نیست.» پیوند زدم.
7 - مناجات حج: خدایا! حج خانه ات را، روزیم گردان؛ همان حجی كه انجام آن را بر
[ صفحه 226]
توانمندان، واجب فرمودی و در این كار، دلیل و راهنمایی برای من قرار بده و دوری راههای آن را، برایم نزدیك كن و بر ادای مناسك، یاریم فرما و با محرم شدن، بر آتش حرامم گردان و به (زاد و توشه ام)، نیرو و توانم و چابكی و چالاكی ام برای سفر بیفزای.
پروردگارا! ایستادن بر آستانت و كوچ كردن به درگاهت را، نصیب و روزی ام كن و با رستگاری، ظفرمند و كامیابم ساز (و با سود سرشار، مورد عنایت خویش قرار ده.)
پروردگارا! از جایگاه وقوف حج اكبر (عرفات)، به همایش مشعر الحرامم برسان و آن را مایه نزدیكی به رحمتت گردان و راه مستقیم به بهشتت قرار ده و در ایستگاه مشعر الحرام و جایگاه بستن احرام، جای گیرم ساز و برای ادای مناسك و قربانی كردن ماده شتران كوهان بزرگ، با روان كردن خون و بیرون ریختن رگهای گردن و ریختن و جاری ساختن خون جوشان و بالاخره، ذبح قربانیها ی فراوان و بریدن رگهای گردنشان مطابق فرمان تو و به منظور انجام مستحبات مقرر، اهلیت و شایستگی ام ببخش.
خدایا! توفیق حضور در نماز عید را، نصیبم فرما؛ در حالی كه به وعده ات امیدوار (و از تهدیدت، بیمناك) و موی سر تراشیده و تقصیر كرده ام و جهت فرمانبرداری ات تلاش و كوشش كرده ام و آستینها را بالا زده و جمرات را به هفت (سنگریزه) و هفت دیگر بعد از آن... رمی كرده ام.
خدایا! مرا به عرصه ی با صفای بیت الحرام و خانه ی خودت، در آور و به جایگاه امن و آسایشت و كعبه ی معظمه ات و مأوای خاكساران، و محل شكایت بندگان و خواستاران، (و میهمانان) و نیازمندانت، وارد كن.
خدایا! هنگام كوچیدن و بازگشتن مزد و پاداش فراوان مرحمت فرما و مناسك حجم و پایان یافتن ناله و شیونم را، به قبول خاطرت و لطف و مهربانی ات پایان ببخش (ای آمرزنده ی مهربان.) ای مهربانترین مهربانان!
8 - مناجات دفع ظلم و ستم: خدایا! بدرستی كه ظلم و ستم بندگانت، در گستره ی زمینت جایگیر شده است؛ تا جایی كه: عدل و داد را میرانده، راهها را بریده، حق را نابود ساخته، راستی را از میان برده، نیكی را پنهان نموده، شر و بدی را پدیدار كرده، چراغ تقوا را خاموش ساخته، هدایت را از میان برداشته، خیر و نیكی را دور كرده، شر و بدی را استوار نموده، فساد
[ صفحه 227]
را پرورش و جور و ستم را گسترش داده، دشمنی را تقویت كرده، و تعدی و تجاوز را از حد گذرانیده است.
خدایا! پروردگارا! این همه را، جز قدرت قاهره ات، بر طرف نسازد و غیر از منت تو بر بندگانت، پناهشان ندهد.
خدایا! پروردگارا! ظلم و ستم را، ریشه كن فرما و قله های زور و تجاوز را، متلاشی ساز و بازار منكر را از رواج و رونق، بینداز و پیش گیران از آن (ناهیان از منكر) را، عزیز و محترم گردان و بیخ و بن بیدادگران را بركن و پس از ازدیاد و كثرت به آنها لباس هلاكت و نقصان بپوشان.
خدایا! در عقوبت ناگهانی آنها به سبب گناهانشان تعجیل كن و عقوبتهای عبرت انگیز را بر آنان، فرود آر و مرگ همه منكرات و زشتیها را برسان؛ باشد كه امور خطرناك و وحشت خیز (مثل راههای خطرناك) ایمن و بی بیم شود و اندوهناك و سوخته دل آرامش پیدا كند و گرسنه، سیر شود و بی سرپرست پشتیبانی و مواظبت شود (یا گمشده نگهداری شود) و رانده شده پناه داده شود و آواره در به در باز گردد و فقیر و نادار، بی نیاز شود و پناه جو، پناه گیرد و بزرگتر، احترام گردد و كوچكتر، مورد تفقد و ترحم قرار گیرد و ستمدیده، عزیز شود و بیدادگر، خوار و ذلیل گردد و اندوهگین، به گشایش و شادمانی رسد و اندوه و بلا و سختی بر طرف شود و توده مردم به آرامش برسد و اختلاف و دو دستگی، از میان بر خیزد و همدلی و همبستگی، جان بگیرد. و علم و دانش، فراز گردد و صلح و سازش، فرا گیر شود و نیتها، كمال و زیبایی پذیرد و پراكندگی، فراهم آید و یكی شود و ایمان، قوت گیرد و قرآن كریم، تلاوت گردد؛ همانا تو، چیره و حاكم، عطا بخش و بسیار نعمت دهنده ای.
9 - مناجات شكر: خدایا! سپاس و ستایش تنها از آن توست، بخاطر دفع بلاهای فرود آمده و پیاپی بخشیدن نعمتهای فراوان و پی در پی شدن بلاها و سختی ها و بر طرف ساختن سختی ها و مصائب.
و نیز سپاس و ستایش، تنها مخصوص توست، به جهت عطای نوشین و گوارایت و آزمون ستوده و زیبایت (یا بلا و مصیبت زیبا و ستوده ات) و نعمتهای عظیم و بی كرانت.
همچنین سپاس و ستایش، تنها به تو تعلق دارد، به دلیل جود و احسان بسیارت و خیر و
[ صفحه 228]
خوبی جوشانت و تكلیف سهل و آسانت و دفع تكالیف سخت.
آری سپاس و ستایش، تنها از آن توست ای پروردگار من! بدین جهت كه شكر و سپاس اندك را به ثمر می رسانی و مزد و پاداش فراوان، عطا می كنی و بار سنگین گناه را، از دوش بنده ی گناهكار بر می داری و پوزش و عذر كسی را كه عذرش كم و نا چیز است، می پذیری و تكلیف سنگین و پر زحمت را، وا می نهی و فراز و فرود دشواری را، آسان می كنی و از فاجعه ی وحشت انگیز یا بسیار زشت، پیشگیری می نمایی.
(خدایا) سپاس و ستایش، تنها از آن توست، بخاطر بلایی كه دفع كردی و خیر فراوانی كه بخشیدی و وقایع خطرناكی كه بر طرف ساختی و افراد سخت ستمكار و بی راهه ای كه خوار و رام فرمودی.
سپاس و ستایش، تنها از آن توست، به واسطه ی تكلیف اندك و ناچیزی كه مقرر كردی و ارفاق زیادی كه به عمل آوردی و ناتوانی كه نیرو و توان بخشیدی و بیچاره ستمدیده ای كه دادرسی نمودی.
(خدایا) سپاس و ستایش، فقط و فقط متعلق به توست، بخاطر مهلت دادن فراخ و گسترده ات و ادامه یافتن بخشش و انعامت و جلوگیری از قحطی و خشكسالی ات و كارهای ستوده و زیبایت و پیاپی بودن نعمت و عطایت.
(پروردگارا!) سپاس و ستایش، فقط ویژه ی توست، بخاطر درنگ كردن در عقوبت و وانهادن عذاب ناگهانی و آسان گرفتن راه توبه و بازگشت و فرو فرستادن باران، از ابر رحمت و مهربانی؛ [البته تو، بسیار منان و بی اندازه بخشنده ای.]
10 - مناجات درخواست حاجتها: خدایا! سزاوار است: به هر كس دستور دعا داده ای، تو را بخواند و به هر كسی وعده ی اجابت داده ای، امیدوار باشد.
خدایا! خواسته ای دارم كه تدبیر و حیله ام از بر آوردنش، درمانده است و طاقتم درباره آن تمام شده و قوایم از جستجوی آن ضعیف شده است و نفس بد كیش و بد خواه من و دشمن غدار و فریبنده ای كه وسیله ی آزمایش و امتحانم می باشد، مرا از اینكه درباره ی آن حاجت به سوی تو ناله و زاری كنم می فریبد و مانع می شود.
خدایا! به مباركی و خوشبختی، حاجتم را برآور و به راه رستگاری، رهبری اش كن و با
[ صفحه 229]
امیدوار ساختن به بر آوردن خواسته ام، سینه ام را فراخی بخش و سبب ساز كار خیرم باش و نقش فوز و دست یابی به آنچه امید و آرزویش را دارم، بر سینه ام حك كن.
خدایا! در برآوردن حاجتم و قبول خواسته و خواهشم با نائل شدن به آرزویم، توفیقم عطا فرما.
خدایا! به لطف و كرم خویش، [با اجابت دلنشین و گوارا و بخششهای فراوانت] از یأس و نومیدی و سستی و درنگی و دلسردی، بازم دار.
خدایا! بی گمان خزانه ی تو، سرشار از موهبتهای بزرگ است و تو، بخشنده ی پر و پیمان آنها می باشی و بر هر كاری، قادر و توانایی [و بر هر چیز احاطه داری] و نسبت به بندگانت آگاه و بینایی. [1] .
از ابراهیم بن محمد بن حارث نوفلی، به نقل از پدرش كه خادم امام جواد علیه السلام (و به نقلی خادم امام رضا علیه السلام) بوده نقل شده است كه گفت: هنگامی كه مأمون، دخترش را به همسری امام جواد علیه السلام در آورد، حضرت در نامه ای به او نوشت: برای هر زنی، مهری از مال شوهرش مقرر شده است؛ در حالی كه خدای متعال دارایی ما را به آخرت موكول كرده است و ما اموال خود را آنجا ذخیره كرده ایم؛ چنانكه دارایی شما را در همین دنیا قرار داده و به آن شتاب كرده است و شما آن را در همین جا ذخیره نموده اید و من به یقین، مهر دختر تو را «الوسائل الی المسائل» قرار داده ام و آن، مجموعه ی نفیسی از مناجات است كه پدر بزرگوارم، به من داد و فرمود: پدرم موسی علیه السلام، به من سپرد و فرمود: پدرم جعفر علیه السلام، به من عطا كرد و فرمود: پدر م محمد علیه السلام، به من بخشید و فرمود: پدرم علی بن الحسین علیه السلام، به من داد و فرمود: پدرم حسین علیه السلام، به من سپرد و فرمود: برادرم حسن علیه السلام، به من عطا كرد و فرمود: پدرم امیر مؤمنان علی بن ابیطالب - درود خدا بر او باد - به من بخشید و فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم، به من داد: و فرمود: جبرئیل علیه السلام به من سپرد و گفت:
ای محمد! پروردگار عزیز و عزت بخش، سلامت می رساند و خطاب به تو می فرماید: این مجموعه، كلید های خزانه های دنیا و آخرت است؛ لذا آن را وسیله ی دستیابی به اهداف و مقاصد خویش ساز كه تو را، به خواسته هایت می رساند و آرزوهایت را محقق می سازد؛ ولی این مجموعه را، در نیازمندیهای دنیوی به كار مگیر؛ زیرا بهره های اخروی تو، كم شده و ضرر می كنی و این مجموعه، ده وسیله، به سوی ده هدف و مقصود است كه توسط آنها، درهای خواسته ها كوبیده می شود و گشوده می گردد و نیازمندیها، در خواست می شود و برآورده می گردد و نسخه ی آن این است:
1 - مناجات استخاره: خدایا! گزینش تو در استخاره ام، مرا به آرزوهای بلند و بخششهای شایان و مطالب سودمند و كسب و كار حلال، می رساند و به روشهای پسندیده، راهنمایی می كند و به ستوده ترین انجام ها، سوق می دهد و از ناگواریهای بیمناك، باز می دارد.
[ صفحه 221]
خدایا! از تو، جویای خیرم؛ در هر اقدامی كه بر آن، تصمیم گیرم و خردم، مرا بدان كشاند.
خدایا! دشواری اش را آسان كن و سختی اش را، هموار ساز و مهم آن را، برایم كفایت فرما و هر بد آمدی را به وسیله ی آن، از من برگردان و سرانجامش را ای پروردگار من! بهره و غنیمت، و ترس و بیمش را سلامت، و دورش را نزدیك، و كاستی و بی حاصلی آن را فراوانی قرار بده.
خدایا! دعایم را، به اجابت برسان و خواسته ام را، عطا كن و حاجتم را، برآور و موانعش را، بر طرف فرما و ناگواریهایش را، از من باز دار.
خدایا! پرچم پیروزی و موفقیت را، در خیری كه از تو خواستم، به دستم سپار و بهره و غنیمت فراوان، به دعایم ببخش و سود سرشار، به امیدم عطا كن.
خدایا! خواسته ام را قرین كامیابی ساز و به خیر و صلاح، مخصوصش گردان و اسباب خوشی و نشانه های بهره وری اش را، روشن و آشكارا به من بنمایان و گلوگاه دشواری اش را، ببند و فریاد و نعره ی شكستن (دشواری یا درهای بسته) آن را بلند كن. بار خدایا اشتباه و ابهام آن را روشن كن و بسته ی آن را، بگشای و بنیادش را، استوار ساز تا گزینش و پسند تو پسند و انتخابی روی آورنده به بهره و غنیمت، بر طرف كننده ی ضرر و زیان و شتابان در سود دهی و برخوردار از ساختاری ماندگار باشد؛ همانا تو، آغازگر بخششی و زیادی بخشش، چیزی از خزانه ی سرشارت كم نمی كند.
2 - مناجات گذشت و چشم پوشی: خدایا! به یقین، امید به گستره ی رحمتت، مرا به خواهش گذشت تو گویا كرده است و امید و اعتماد به حلم و تحمل و مدارا كردنت به خواستن امان و گذشت و چشم پوشی ات، دلیری ام بخشیده است و مرا، ای پروردگار من! گناهانی است كه با انواع انتقامها، رو بروست و لغزشهایی است كه از چشمان از بیخ بركن و نابود كننده، دور نمانده است و من بدین سبب، در پیشگاه عدل و دادت، سزاوار عذاب دردناكم و با ارتكاب آنها، مستوجب شكنجه و عقوبت می باشم و از آن بیمناكم كه اجابتم را، تأخیر اندازند و با باطل كردن خواسته ام، مانع بر آمدن حاجتم گردند و سنگینی كمر شكن آنها، و دشواری حمل آنها به تنهایی، موجب نابودی میل و رغبتم شود؛ سپس ای پروردگار من! به بردباری ات، در مقابل خطا كاران و گذشتت، از عاصیان و مهربانی ات، با آلودگان به گناه، برگشته و نگریستم و در
[ صفحه 222]
نتیجه از روی اعتماد به تو و با توكل بر تو، خود را بر آستانت افكندم و سفره ی دلم را برایت گشودم و از تو، آنچه را نشایدم از بر طرف ساختن هم و غم خویش، درخواست نمودم و آنچه را سزاوارش نیستم، از زدودن غصه و اندوه، طلب كردم و از تو طلب بخشش و چشم پوشی كردم و به تو اعتماد كردم ای آقا و مولای من!.
خدایا! با گشایشت، بر من منت گذار و با آسان ساختن خروجم از مشكلات، بر من تفضل كن و با مهربانی ات، به سوی راه راست، راهنمایی ام فرما و با قدرت و نیرویت، از راه كج و انحرافی بازم گردان و با عفو و گذشت خویش، از زندان اندوه و گرفتاری نجاتم بخش و با لطف و كرمت، از غل و زنجیر اسارت خلاصم كن و بهشت رضوانت را، نصیبم فرما و احسانت را، به من عطا كن و از لغزشهایم، در گذر و راز اندوهم را، به گشای و بر سرشك دیدگانم، رحمت آور و طلب و دعای مرا در حجاب و پرده قرار مده و با گذشت از من، بازویم را استوار گردان و پشتم را بدان، قوی و نیرومند ساز و كارم را، سر و سامان ببخش و عمرم را، طولانی فرما و هنگام بر انگیختنم و وقت بیرون آمدنم از گور، بر من رحمت آور كه بی گمان تو، جواد و كریم و آمرزنده و مهربانی.
3 - مناجات سفر: خدایا! من، آهنگ سفر دارم؛ بنابراین، خیر و خوبی برایم مقرر فرما و راه تدبیر را، برایم روشن كن و آن را، به من بفهمان و به راستی و درستی برایم، آغازش نما و در این سفر، مشمول سلامت و تن درستی ام گردان و با بهره ی شایان و بخشش فراوان، جایزه ام ببخش و به بهترین و نیكوترین وجه از نگاهبانی و پاسداری، در پناه خویش گیر.
بار خدایا! از رنج و سختی مسافرتها، بر كنارم دار و دشواری زمینهای ناهموار و خشن را، بر من هموار ساز و مسافتهای دور و دراز را، برایم درنورد و دوری آبشخورها را، به من نزدیك كن و گامهای مركبها را در پیمودن راه، بلند و كشیده ساز تا منزلهای دور را، نزدیك كنی و شدت و سختی زمینهای ناهموار و خشن را آسان و زود گذر نمایی.
خدایا! در این سفر، طایر خجسته بال حفاظت و مراقبت را، همراه و هم صحبتم ساز و بهره عافیتم بخش و نگاهبان و حافظ آزادی و استقلال را روزی ام كن و راهنمای عبور از گردنه های هولناك، عطایم فرما و آنچه كه باعث و عامل كفایت روز افزونم می شود ارزانی كن و از ولایت خوش یمن و حافظ و نگهدار، بر خوردارم ساز.
[ صفحه 223]
خدایا! سفر مرا دستمایه ی امنیت و آرامشی بزرگ و بهره و نصیبی فراهم و مهیا، گردان و شب را سپر محافظتم از آفات و روز را، بازدارنده ام از مهالك، قرار ده و با قدرت قاهره ی خود، دسته های دزدان را از من دور دار و با توش و توانت، از دام و وحوش حفظم كن تا سلامت و تن درستی، همراهم باشد و عافیت، قرینم گردد و خوشبختی، جلو دارم شود و آسانی، به آغوشم در آید و رنج و سختی از من فاصله گیرد و كامیابی، با من سازگار و آسودگی رفیقم شود كه بی گمان تو، اهل بخشش و منت و كرم و قدرت و جنبشی و تو، بر هر چیز توانا (و نسبت به بندگانت، بینا و آگاهی.)
4 - مناجات رزق و روزی: خدایا! باران پیاپی روزی فراخت را، بر من فرو فرست و ابرهای انبوه فضل و كرمت را، بر من زیاد بباران و باران پر آب عطا و بخششت را، بر من پیوسته دار و باران نعمت بی پایانت را، بر آستان نیازم بباران و احساس نیاز به جود و كرمت را، همواره در من برانگیز و از كسی كه جویای دارایی توست، بی نیازم ساز و درد نداریم را، به داروی فضل و كرمت، درمان كن و فقر و تنگدستی زمین خورده ام را با فضل و توانگری ات بلند كن [شكستگی فقرم را با عطا و بخششت اصلاح كن] و تنگدستی ام را با عطای بسیارت، تصدق ده و بی نوایی ام را با هدایای ارجمندت، جبران فرما و راه به دست آوردن روزی را (ای پروردگار من!) بر من آسان كن و بنیادش را، برایم استوار ساز و چشمه های فراخش را، با رحمتت روان كن و با رأفت و كرمت و جویباران زندگی فراخ و در وفور نعمت را، در مسیر زندگانی ام به جریان انداز و بساط فقر و فاقه ام را در نورد و قحطی سخت حالی ام را به فراوانی نعمت خویش، آباد و پر بار گردان و موانع روزی را از پیش پایم بردار و آویزه های تنگنا را از زندگانی ام بر چین.
خدایا! مرا آماج تیرهای روزی فراخ گردان؛ آماج پربارترین تیرهایش و از فراخی و خوشی زندگی، پایدارترینش را نصیب و روزی ام كن.
خدایا! پیراهن گشایش و فراخی، و روپوش و بالا پوش آسایش و فراخی بر اندامم بپوشان و من، پروردگارا! چشم انتظار انعام تو، با زدودن تنگی و فشار فقر هستم، و بخششت را با قطع تأخیر روزی و فضل و كرمت را با زدودن تنگدستی انتظار می برم و سر رشته ی نیازم را برای دستیابی به مال و مكنت، به جود و كرمت پیوسته دارم.
[ صفحه 224]
خدایا! باران شدید و پیوسته نعمت را از آسمان رزق و روزی ات، بر من بباران و با نعمتهای پیاپی، از آفریدگانت بی نیازم گردان و آوردگاه ناداریم را، با تیر تركش خویش هدف گیر و بر طرف كردن سختی و بدحالی زندگی ام را بر مركبهای تند و سریع سوار كن و تنگدستی ام را، از دم تیغ تلف و نابودی بگذران و با نعمت بخشی فراخ و گسترده از جانب خویش، پروردگارا! تحفه و پیشكشم عطا فرما و مرا، با رشد و نمو اموالم، مدد رسان و از تنگنای فقر و ناداری، دورم دار و شر قحط و غلا را از من بگیر و بساط نعمت و فراوانی را، برایم بگستران و آب فراوان و گوارای رزق و روزی ات را، به من بنوشان و راههای رسیدن به بذل و بخشش فراگیرت را، به رویم بگشا و مال و ثروت ناگهانی ام بخش و بدینگونه، از فقر و تنگدستی نجاتم ده و با پشتیبانی، از آب رزق بامدادی سیرابم گردان و با سهولت و آسانی، دارا و متمكنم گردان؛ چه اینكه تو، صاحب عطا و بخشش عظیم و بزرگ و فضل و كرم فراگیر و من و جود بیكرانی و تو، جواد و كریمی.
5 - مناجات پناه خواستن: خدایا! به تو پناه می برم، از شدائد بلاها و مصائب و بیم و هراس سختیهای بزرگ و طاقت فرسا؛ پروردگارا! از سختی و بلایی كه به زمین می زند پناهم ده و از شبیخون درد و بلا، مصون ومحفوظم دار و از عقوبتها و عذابهای غافلگیرانه، نجاتم بخش و از زوال نعمتها و لغزیدن گامها امانم عطا فرما.
خدایا! مرا در حمایت عزت خویش، قرارم ده و در گستره ی پاسداری و حفاظت، از گردش ناگهانی روزگار (مثل مرگ و قتل ناگهانی) و از سرعت و شتاب غضبهای تند و تیز جاگیرم ساز.
خدایا! پروردگارا! سرزمین بلا و مصیبت را، در هم پیچ و گستره ی درد و رنج و مشقت را، به شدت بلرزان و خورشید بد آمدها را، تیره و تار ساز و كوههای سر سخت شر و بدی را در هم كوفته و هموار ساز و گرفتاریهای زمانه را، بر طرف كن و باز دارنده ها را، از مسیر كارها بردار، و مرا، در حوزه و حریم سلامت در آور و بر مركبهای كرامت و بزرگواری، بنشان و با گذشت و چشم پوشی از خطا و لغزش، همراهی فرما و به پوشیده داشت ناموس، فراگیر.
ای پروردگار من! با نعمتهایت به من بخشش كن و بلاها و سختیها و همه اصناف عذاب خویش را، از من دور فرما و عقوبت دردناكت را، از من بگردان و از بلاها و شرور روزگار، پناهم ده و از بد سرانجامی هر كاری، نجاتم بخش و از گرفتاری به دام محذورها و ممنوع ها،
[ صفحه 225]
پاسم دار و روشنی بلا و ابتلاء را از كارهای من برگردان (و آن را كور ساز) دستش را تا زنده ام از رسیدن به من، ناتوان دار؛ به یقین تو، پروردگار ستوده، آغاز گر و باز گردان و كننده ی بی چون و چرای هر چه خواهی، هستی.
6 - مناجات توبه: خدایا آهنگ آستانت كردم، با توبه ای پاك و خالصانه و پیمانی درست و استوار و خواهش دلی، مجروح و خونین و گفتاری، صریح و آشكار.
خدایا! توبه ی خالصانه ام را، بپذیر و بازگشت سریع و شتابانم را، قبول كن و در افتادن و غلبه و قهرمانی ام را در برابر فروتنی و تن دادن به گناه، بپذیر.
پروردگارا! از توبه ی من، با ثواب شایان و اقبال و برگشت كریمانه و لغو كیفر و گردانیدن عذاب و شكنجه، و بهره و غنیمت بازگشت و بالاخره، با پرده پوشی، پیشواز كن.
خدایا! (با توبه من) گناهان ثبت شده (در نامه عملم) را، پاك كن و با قبول توبه ام، تمام عیبهایم را بشوی و آن را، جلا دهنده ی تیرگی و زنگار دلم و تند و تیز كننده ی بینش قلبم قرار ده و شستشو دهنده ی آلودگی ام، گردان و پاك كننده ی چرك و پلیدی تنم، ساز و سامان بخش نهادم، فرما و شتاب دهنده ی بینش و بصیرتم برای به اتمام و اكمال رسانیدن آن (توبه)، گردان.
ای پروردگار من! توبه ی مرا پذیرا باش كه از صمیم قلبم، تراویده و در اثر تصحیح و اصلاح بینشم، خالص گردیده و از توجه همه جانبه ی نهادم، بر آمده و از تلاش و كوشش در پاكی درونم، جوشیده و از استواری بازگشت من، به درگاهت و شتاب گرفتن، در انجام فرمانت بر آمده و خالص گردیده است.
خدایا! با توبه ی من، تاریكی اصرار بر گناهم را، روشنی بخش و گناهان گذشته ام را بدان، نابود ساز و جامه ی تقوا و پرهیزگاری و روپوش هدایت و رستگاری، بر اندامم بپوشان كه من البته، مهار نافرمانی را، از سر بدر كردم و پوشش گناه را، از تن بیرون آوردم، در حالی كه به نیرو و توان تو ای پروردگار من! چنگ زدم و به عزتت، برای مقابله با نفس استعانت جستم؛ توبه ی خود را از بیم شكستن، به حمایتت سپردم؛ از خفت و خواری، به نگهداریت آویختم، در حالی كه آن را با جمله ی زیبای «لا حول و لا قوه الا بك مساوی هیچ تحول و توانی، جز به كمك تو میسر نیست.» پیوند زدم.
7 - مناجات حج: خدایا! حج خانه ات را، روزیم گردان؛ همان حجی كه انجام آن را بر
[ صفحه 226]
توانمندان، واجب فرمودی و در این كار، دلیل و راهنمایی برای من قرار بده و دوری راههای آن را، برایم نزدیك كن و بر ادای مناسك، یاریم فرما و با محرم شدن، بر آتش حرامم گردان و به (زاد و توشه ام)، نیرو و توانم و چابكی و چالاكی ام برای سفر بیفزای.
پروردگارا! ایستادن بر آستانت و كوچ كردن به درگاهت را، نصیب و روزی ام كن و با رستگاری، ظفرمند و كامیابم ساز (و با سود سرشار، مورد عنایت خویش قرار ده.)
پروردگارا! از جایگاه وقوف حج اكبر (عرفات)، به همایش مشعر الحرامم برسان و آن را مایه نزدیكی به رحمتت گردان و راه مستقیم به بهشتت قرار ده و در ایستگاه مشعر الحرام و جایگاه بستن احرام، جای گیرم ساز و برای ادای مناسك و قربانی كردن ماده شتران كوهان بزرگ، با روان كردن خون و بیرون ریختن رگهای گردن و ریختن و جاری ساختن خون جوشان و بالاخره، ذبح قربانیها ی فراوان و بریدن رگهای گردنشان مطابق فرمان تو و به منظور انجام مستحبات مقرر، اهلیت و شایستگی ام ببخش.
خدایا! توفیق حضور در نماز عید را، نصیبم فرما؛ در حالی كه به وعده ات امیدوار (و از تهدیدت، بیمناك) و موی سر تراشیده و تقصیر كرده ام و جهت فرمانبرداری ات تلاش و كوشش كرده ام و آستینها را بالا زده و جمرات را به هفت (سنگریزه) و هفت دیگر بعد از آن... رمی كرده ام.
خدایا! مرا به عرصه ی با صفای بیت الحرام و خانه ی خودت، در آور و به جایگاه امن و آسایشت و كعبه ی معظمه ات و مأوای خاكساران، و محل شكایت بندگان و خواستاران، (و میهمانان) و نیازمندانت، وارد كن.
خدایا! هنگام كوچیدن و بازگشتن مزد و پاداش فراوان مرحمت فرما و مناسك حجم و پایان یافتن ناله و شیونم را، به قبول خاطرت و لطف و مهربانی ات پایان ببخش (ای آمرزنده ی مهربان.) ای مهربانترین مهربانان!
8 - مناجات دفع ظلم و ستم: خدایا! بدرستی كه ظلم و ستم بندگانت، در گستره ی زمینت جایگیر شده است؛ تا جایی كه: عدل و داد را میرانده، راهها را بریده، حق را نابود ساخته، راستی را از میان برده، نیكی را پنهان نموده، شر و بدی را پدیدار كرده، چراغ تقوا را خاموش ساخته، هدایت را از میان برداشته، خیر و نیكی را دور كرده، شر و بدی را استوار نموده، فساد
[ صفحه 227]
را پرورش و جور و ستم را گسترش داده، دشمنی را تقویت كرده، و تعدی و تجاوز را از حد گذرانیده است.
خدایا! پروردگارا! این همه را، جز قدرت قاهره ات، بر طرف نسازد و غیر از منت تو بر بندگانت، پناهشان ندهد.
خدایا! پروردگارا! ظلم و ستم را، ریشه كن فرما و قله های زور و تجاوز را، متلاشی ساز و بازار منكر را از رواج و رونق، بینداز و پیش گیران از آن (ناهیان از منكر) را، عزیز و محترم گردان و بیخ و بن بیدادگران را بركن و پس از ازدیاد و كثرت به آنها لباس هلاكت و نقصان بپوشان.
خدایا! در عقوبت ناگهانی آنها به سبب گناهانشان تعجیل كن و عقوبتهای عبرت انگیز را بر آنان، فرود آر و مرگ همه منكرات و زشتیها را برسان؛ باشد كه امور خطرناك و وحشت خیز (مثل راههای خطرناك) ایمن و بی بیم شود و اندوهناك و سوخته دل آرامش پیدا كند و گرسنه، سیر شود و بی سرپرست پشتیبانی و مواظبت شود (یا گمشده نگهداری شود) و رانده شده پناه داده شود و آواره در به در باز گردد و فقیر و نادار، بی نیاز شود و پناه جو، پناه گیرد و بزرگتر، احترام گردد و كوچكتر، مورد تفقد و ترحم قرار گیرد و ستمدیده، عزیز شود و بیدادگر، خوار و ذلیل گردد و اندوهگین، به گشایش و شادمانی رسد و اندوه و بلا و سختی بر طرف شود و توده مردم به آرامش برسد و اختلاف و دو دستگی، از میان بر خیزد و همدلی و همبستگی، جان بگیرد. و علم و دانش، فراز گردد و صلح و سازش، فرا گیر شود و نیتها، كمال و زیبایی پذیرد و پراكندگی، فراهم آید و یكی شود و ایمان، قوت گیرد و قرآن كریم، تلاوت گردد؛ همانا تو، چیره و حاكم، عطا بخش و بسیار نعمت دهنده ای.
9 - مناجات شكر: خدایا! سپاس و ستایش تنها از آن توست، بخاطر دفع بلاهای فرود آمده و پیاپی بخشیدن نعمتهای فراوان و پی در پی شدن بلاها و سختی ها و بر طرف ساختن سختی ها و مصائب.
و نیز سپاس و ستایش، تنها مخصوص توست، به جهت عطای نوشین و گوارایت و آزمون ستوده و زیبایت (یا بلا و مصیبت زیبا و ستوده ات) و نعمتهای عظیم و بی كرانت.
همچنین سپاس و ستایش، تنها به تو تعلق دارد، به دلیل جود و احسان بسیارت و خیر و
[ صفحه 228]
خوبی جوشانت و تكلیف سهل و آسانت و دفع تكالیف سخت.
آری سپاس و ستایش، تنها از آن توست ای پروردگار من! بدین جهت كه شكر و سپاس اندك را به ثمر می رسانی و مزد و پاداش فراوان، عطا می كنی و بار سنگین گناه را، از دوش بنده ی گناهكار بر می داری و پوزش و عذر كسی را كه عذرش كم و نا چیز است، می پذیری و تكلیف سنگین و پر زحمت را، وا می نهی و فراز و فرود دشواری را، آسان می كنی و از فاجعه ی وحشت انگیز یا بسیار زشت، پیشگیری می نمایی.
(خدایا) سپاس و ستایش، تنها از آن توست، بخاطر بلایی كه دفع كردی و خیر فراوانی كه بخشیدی و وقایع خطرناكی كه بر طرف ساختی و افراد سخت ستمكار و بی راهه ای كه خوار و رام فرمودی.
سپاس و ستایش، تنها از آن توست، به واسطه ی تكلیف اندك و ناچیزی كه مقرر كردی و ارفاق زیادی كه به عمل آوردی و ناتوانی كه نیرو و توان بخشیدی و بیچاره ستمدیده ای كه دادرسی نمودی.
(خدایا) سپاس و ستایش، فقط و فقط متعلق به توست، بخاطر مهلت دادن فراخ و گسترده ات و ادامه یافتن بخشش و انعامت و جلوگیری از قحطی و خشكسالی ات و كارهای ستوده و زیبایت و پیاپی بودن نعمت و عطایت.
(پروردگارا!) سپاس و ستایش، فقط ویژه ی توست، بخاطر درنگ كردن در عقوبت و وانهادن عذاب ناگهانی و آسان گرفتن راه توبه و بازگشت و فرو فرستادن باران، از ابر رحمت و مهربانی؛ [البته تو، بسیار منان و بی اندازه بخشنده ای.]
10 - مناجات درخواست حاجتها: خدایا! سزاوار است: به هر كس دستور دعا داده ای، تو را بخواند و به هر كسی وعده ی اجابت داده ای، امیدوار باشد.
خدایا! خواسته ای دارم كه تدبیر و حیله ام از بر آوردنش، درمانده است و طاقتم درباره آن تمام شده و قوایم از جستجوی آن ضعیف شده است و نفس بد كیش و بد خواه من و دشمن غدار و فریبنده ای كه وسیله ی آزمایش و امتحانم می باشد، مرا از اینكه درباره ی آن حاجت به سوی تو ناله و زاری كنم می فریبد و مانع می شود.
خدایا! به مباركی و خوشبختی، حاجتم را برآور و به راه رستگاری، رهبری اش كن و با
[ صفحه 229]
امیدوار ساختن به بر آوردن خواسته ام، سینه ام را فراخی بخش و سبب ساز كار خیرم باش و نقش فوز و دست یابی به آنچه امید و آرزویش را دارم، بر سینه ام حك كن.
خدایا! در برآوردن حاجتم و قبول خواسته و خواهشم با نائل شدن به آرزویم، توفیقم عطا فرما.
خدایا! به لطف و كرم خویش، [با اجابت دلنشین و گوارا و بخششهای فراوانت] از یأس و نومیدی و سستی و درنگی و دلسردی، بازم دار.
خدایا! بی گمان خزانه ی تو، سرشار از موهبتهای بزرگ است و تو، بخشنده ی پر و پیمان آنها می باشی و بر هر كاری، قادر و توانایی [و بر هر چیز احاطه داری] و نسبت به بندگانت آگاه و بینایی. [1] .
[1] مهج الدعوات: 463.